Selasa, 10 November 2009

Pengalaman Maret 2005

23 Maret 2005

Pada Rabu sore pas hujan deras pak Mardayat telepon apakah jadi kumpul-kumpul namun aku coba klarifikasi apakah bukan nanti hari Kamis malam Jumat. Akhirnya aku mencoba menjemput pak Pudjono, namun karena hujannya cukup besar, kami berdua bersepakat tidak jadi pertemuan dari pada basah kuyup buat pak Pudjono.

Karena memang tidak siap lahir batin, pak Pudjono hanya menangkap simbul irisan semangka yang artinya tuna atau rugi. Namun setelah itu ada simbul dua anak panah yang menancap ke bawah :”Panah loro iku tak paringake menyang kowe kanggo tolak bebaya lan rubeda. Kowe ora susah bingung amarga uwis tak pasang ana ndhuwur lawang.” (Panah dua itu Aku berikan kepada kalian untuk menolak bahaya dan pencobaan, Kalian tidak usah bingung karena sudah Aku pasang di atas pintu.)

Setelah itu terlihat ada simbul dua burung gelatik. Gambaran gunung menjulang tinggi masih kelihatan namun dalam keadaan tenang. Setelah itu ada gambaran bendera berwarna biru muda, seperti yang dipakai untuk bendera start. Bendera tersebut masih menjulur ke bawah, seperti baru persiapan akan start. Malahan di arah barat terlihat ada tonggak putih menjulang. Kami berdua tidak tahu apa maksud dari segala penglihatan tersebut.


29 Maret 2005

Jika tidak salah di rumah pak Pudjono, saat-saat Bapa Paus Yohanes Paulus kedua dipanggil menghadap Tuhan. Yang aku ingat waktu itu kalau dihitung dari Indonesia, hari kematian Bapa Paus berbeda sehari dengan di Roma Itali. Malam itu yang datang pertama adalah seorang wanita muda bule. Dia mengaku bernama Marta Lucia dari Gregoria (?) Rusia selatan, berumur 17 tahun..
“Paus Yohanes Paulus sing kapindho rohe isih ana donya nganti 7 (pitung) dina maneh. Saiki lagi mimpin pemilihan Paus sing anyar. Dadi isih nunggu nganti dina Jumat. Aku amung umat kang katerjang badai, nanging dikeparengake ndherek Bunda lan dijuluki Marta Lucia. Aku ana donya antara 1913-1930, jenengku dhewe ora pati ngerti yen ora gelem disebut lali. Aku kanggo uwong nom-noman.” (Rohnya Paus YP-2 masih berada di dunia sampai tujuh hari lagi. Sekarang sedang memimpin pemilihan Paus yang baru. Jadi masih menunggu sampai hari Jumat. Aku hanya umat yang diterjang badai, tetapi diperkenankan ikut Bunda dan dinamai Maria Lucia. Aku di dunia antara 1913-1930. Namaku sendiri tidak begitu tahu kalau tidak mau disebut lupa. Aku untuk orang remaja dewasa)

Beberapa pesan yang aku lupa untuk siapa.
“Kanggo PM, kaya ndhisik, ora perlu sedhih, keprabon uwis diduweni.”
“Kanggo PS, iki sing penting, kudu tambah sabar. Babagan iki kudu tak elingake. Apa ta eleke kudu sabar?”
“Kanggo Darmono, aku uwis krungu suwe, dhawuhe kaya biyen-biyen, kudu bisa dadi juru basa, juru wicara. Wektu saiki aja nganti asring lunga, sebab kawruh iku kudu disebarake, wewarah kudu diwedharake.”
“Kanggo PP, kudu gelem kumpul gen bisa ngrungokake, bisa niru aku, dhawuhku. Mula kudu sering teka, amarga sing liya padha ora percaya.”

“Ana ajaran Gusti manunggala kaliyan kula sadaya. Dadi lambe atimu kudu mujudake cahyane Gusti, bareng karo Gusti sing ateges sarupa, sapandonga karo wewarahe Gusti. Iku pancering urip sing ana atimu, banjur kowe bisa ngrungokake wewarah.” (Ada ajaran Tuhan manunggal bersama kita semua. Jadi bibir hati kalian harus mewujudkan cahayanya Tuhan, bersama dengan Tuhan yang berarti serupa, sedoa dengan ajarannya Tuhan. Itu pusatnya hidup yang ada di hati kalian, terus kalian bisa mendengarkan ajaran)

Setelah itu Bunda Maria berkenan hadir dan memberi ajaran :”Tahun iki tahun kawruh, ananging mung bisa njaring sethithik, amarga uwong padha nggoleki katentreman duniawi. Ning tahun kang becik, mula rasakna ana awakmu, rak ya ora apa-apa ta? Panyuwun iku berkah Dalem Gusti, mula aja bimbang yen ana bencana. Tahun ngarep iku tahun pisungsung utawa tahun persembahan. Tahun kawruh ngudi ajaran Dalem Gusti. Tahun iku ora ana kang ngganggu, perselisihan paham, sara. Nanging kang dibaptis menurun.” (Tahun ini tahun pengetahuan, tetapi hanya bisa menjaring sedikit, karena banyak orang mencari ketentraman duniawi. Tetapi tahun yang baik, maka rasakan dalam diri kalian, tidak apa-apa bukan? Permohonan itu berkat Tuhan, maka jangan bimbang jika ada bencana. Tahun depan itu tahun persembahan. Tahun pengetahuan mengejar ajaran Tuhan. Tahun itu tidak ada yang mengganggu, perselisihan paham, sara. Tetapi yang dibaptis menurun)

“Mati kanggo urip iku tegese ragane mati ning jiwane mulya. Ana pangan dipangan, ana wedang ya diombe. Ning yen ora ana apa-apa ya aja diarep-arep. Aja diwalik jiwa rekasa raga disubya-subya, iku ora kena.” (Mati untuk hidup itu maksudnya badannya mati tetapi jiwanya mulia. Ada makanan dimakan, ada minuman diminum, Tetapi kalau tidak ada ya jangan diharapkan. Jangan dibalik, jiwa sengsara raga dimuliakan, itu tidak boleh)

“Pisungsung iku meh padha karo kringet ning beda karo derma.” (persembahan itu hampir sama dengan keringat tetapi berbeda dengan derma)

Tidak ada komentar:

Posting Komentar

Jagalah kesantunan dalam berkomunikasi, walaupun diselimuti kemarahan, kejengkelan, tidak puas dan sejenisnya.