Selasa, 17 November 2009

Pengalaman November 2008

06-November-08

Hari Kamis pagi aku dan pak Sumeri berangkat ke Yogyakarta. Bus Budiman yang kami tunggu nyatanya tidak ke Cicaheum, sehingga kami berdua naik bus sambung-sambung sampai tiga kali. Sampai di rumah pak Pudjono sudah pukul 20.00 sehingga untuk mengikuti perjamuan Misa Kudus malam Jumat pertama di Ganjuran tidak terlaksana.

Karena sudah berniat ke Ganjuran, maka pada pukul 21.00 kami berangkat bertiga ke Ganjuran. Sampai disana pas bubaran misa kudus dan kami terus masuk dan duduk bersila di depan candi. Di sana ditahtakan Hosti Tubuh Kristus di dalam monstran. Dalam penglihatan pak Pudjono masih sepi-sepi saja. Mungkin suasana yang agak hiruk pikuk para petugas yang menutup tempat gamelan belum memberikan suasana sakral.

Sekitar pukul 23.00 mulailah terlihat Kitab Suci yang terbuka dan klinthingan. Kemudian kami pindah tempat dan pak Petrus hadir sekitar pukul 23.05, malahan kami diminta untuk menghadap ke timur saja.

“Kowe wong telu ya uwis cukup mewakili kelompok Durpa. Kitab Suci sing katon mau, iku simbule sumbering urip. Ana kene sifate kapercayan sing ora dikudokake. Pancen, Gustimu sing milih. Kuwi kabeh gumantung ana uwonge dhewe-dhewe. Aku mung paring priksa yen Kitab Suci kuwi sumbering urip, sumbering dalan padhang. Madhepa ngetan wae, lan aja lali tanggale.

Kitab iki sumbering urip gantine ……. . Dadi uripmu, lakonmu ana perjanjian iki. Aku ora ngudokake urip. Ning kowe uwis ana ing sumbering urip. Dadi uripmu ora bisa lepas saka ajaran iki. Ora merga aku sing milih kowe, nanging kowe dhewe uwis sanggup ndherek aku lewat dalan iki, sing dadi dalane urip.”

Menapa amargi pak Petrus ingkang nyepeng kunci?
“Aku nggawa kunci, nanging sumbering urip ya ana Kitab Suci. Paribasane aku juru mbukak lawang. Sapa sing kepengin mlebu, tak bukaki lawang. Daftare uwis ana. Mengko yen Gusti uwis rawuh, aturna sapa sing arep koq suwun, sing arep kow slametake. ……… Saiki padha lerena dhisik.

Sejenak kami minum dahulu wedang rondhe.
Kemudian kami kembali lagi dan ngobrol dengan pak Petrus. Kami bertanya tentang hukuman dan Api Pencucian.

„Dhendane ing samengko amarga unsur kesengajaan, sing kapindho ana unsur selak. Sing katelu ana unsur mbodho. Ana kene dhendhane ora padha. Ning kabeh slamet. Sing kapisan ing unsur kesengajaan, biasane lali sedhela banjur bali maneh. Sing kapindho amarga mundur isin, lan iku rada angel. Ning Gusti isih nggoleki uwong mau, ngantu-antu baline. Sing katelu iku sing luwih angel. ana kono Gusti nglepasake. Ana kono uwonge jane ngerti, nanging selalu nrajang, selalu ingkar. Dhendhane malah kekal.”

“Kowe uwis ngerti Gusti Allahmu, ning kowe malah golek allah liya. Ing Ekaristi Suci sing dadi puncake, kowe malah metu. Kabeh padha nyembah kowe malah guyon. Iku contone sing sederhana. Sing jenenge Misa Kudus, Ekaristi, kudu wiwitan nganti bubar, kudu ana njero, kudu krungu kabeh.”

Lha kalau kita sedang ngalamun atau sedang blank?
“Jawabane ora ana.”

Lha kalau sakit jiwa?
“Yen babagan kuwi ora termasuk kelompokmu sing ngerti. Kuwi dudu kelompokmu, nanging kelompok sing diparingi welas asih karo Gusti. Justru berkate wutuh.”

“Api Pencucian kuwi dalan kang peteng, ora ana roh kang bisa nembus. Ora ngerti lor kidul, mung buneg anane. Sing bisa ngengakake dalan padhang, bisa metu, yen eling marang Gusti. Dadi siji-sijine dalan kang bisa nylametake, awakmu kang bisa ngudhari. Kudu bisa nyuwun marang Gusti. Gusti kang koq anut. Muga-muga suarane tekan marang Gusti. Banjur Gusti dhawuh mbukakm lawang, utawa lobang cilik kang ana sinare. Dadi Gusti kang paring pangapura..
Roh kang ana Papan Pangentosan kuwi anane buneg, serba buntu. Malah sing isih urip sing bisa nduduhake, sing bisa nyenyuwunake marang Gustimu. Ya cepak atene kaya ngono.”

Bab mati suri.
“Intine lolos sukma sesaat, sawetara. Bab kedadeane beda-beda. Iku sifate alami. Mati suri ana unsur durung didhawuhi, durung ditimbali dening Gusti. Dheweke baline ya ora ngerti. Dheweke bisa crita sing dialami, ditemoni ana kana. Critane ora padha. Nanging dudu sowan Gusti.”

Kemudian mulai terlihat simbul segitiga piramid transparan, dua digandheng atau setangkep atas bawah.
“Kuwi tegese uwong telu kang dadi siji. Siji tujuane, siji lakune, siji kekarepane. Sing ndhuwur simbul urip, sing ngisor simbul kang urip. Sing ndhuwur simbul rohani, simbul dari atas. Sing ngisor simbul sing isih urip, ya uwong. Dadi kabeh mau kudu selaras, kudu seimbang. Dadi ana kene, simbul sing ndhuwur iku Tri Tunggal Kang Maha Kudus. Paribasan kowe kuwi bayangane sing nduwur. Iku gambaran rohani, dudu duniawi.”

“Simbul uwong arep mati kuwi bayangane kuwalik. Sirahe ana ngisor.”

Kemudian sepi, dan ada simbul anak domba menghadap ke selatan dan ada bendera kecil warna merah tertancap di tanah. Simbulnya kemudia berubah menjadi kaca mata dan ada selendhang warna kuning. Kemudian seperti gapura dengan tulisan DEO. Jika diperhatikan malah seperti gambaran gereja dari belakang atau dari dalam,tulisan DEO berada di risplang. Juga terlihat salib. Gambaran lain terlihat pohon palem dan blimbing wuluh. Kami merasakan bahwa Gusti kersa rawuh namun dengan gambaran yang agak berbeda dengan harapan kami. Kami bertiga berdoa memohon bagai saudara-saudara yang sudah meninggal dunia. Jawaban Gusti cukup pendek. “Uwis. Aturmu uwis tak tampa.” Kemudian berhenti sejenak dan ada kata lanjutan :”Uwis beres.” Matur nuwun Gusti.

Setelah ngobrol sejenak masuk tanggal 07-11-2008 pukul 01.40 terlihat simbul bulus besar agak hitam mulus. Dan kami menduga bahwa Bunda Maria yang hadir. Terus ada suara :”Koq gumyak temen, kowe saka ngendi?” Kami menjawab macam-macam.

Kemudian Bundha Maria terlihat memakai kerudung seperti berjilbab dan berdiri di depan kami.

Kemudian ada suara :”Ya kuwi yen uripmu angel, ning ora angel. Bundha uwis rawuh ning durung bentuk kasunyatan. Angka telu, iku telu-teluning atunggal. Mau rak uwis diparingi weweruh Gusti. Ora ana uwong kang luwih bisa njlentrehake. Sing bisa ya mung sing bisa nggoleki..”

Kita memohon agar banyak orang bisa berkumpul, berdoa bersama, membentuk kelompok rohani dan dijawab oleh Bunda Maria :”Kowe rak durung tau ndongakake mangkono ta? Mengko sedulurmu rak akeh. Rosario, sing penting akehe olehe ndonga. Aku ora njagakake rosariomu, nanging njagakake dongamu.”

Kemudian kami ngobrol yang sifatnya lebih pribadi yang berhubungan dengan kehidupan kami masing-masing. Pada intinya semua doa itu baik selama keluar dari hati jiwa dan akal budi. Tidak ada pakem bahwa yang baik harus begini dan begitu.

”wis saiki aku tak kundur dhisik.” Bunda kemudian hilang secara cepat tidak tahu arahnya kemana. Kami hanya bisa mengucapkan terima kasih. Waktu sudah menunjukkan berkisar pukul tiga pagi. dan kami tidur di bawah pohon kepel.



07-11-2008
Berkisar pukul 11.30 yang kelihatan buah pete satu lonjor yang sudah diambil dari pohonnya.

Sator = sator arepo tenet opera ratos.

08-11-2008
Hari itu Sabtu sore aku, pak pudjono, pak Sumeri berkumpul di rumah mas Darmanto di Solo. Kemudian datang Edi dari Semarang yang sengaja aku undang. Kami ngobrol kesana kemari yang bersangkutan dengan pendalaman rohani. Kebetulan adikku Edi seorang muslim yang mendapat karunia lebih. Mungkin cenderung disebut paranormal. Banyak kesamaan pandang tentang yang rohani, walaupun kami berbeda agama.

Setelah hari sudah menuju ke hari Minggu, berkisar pukul 01.00, kami berdoa masing-masing. Edi pindah ke kamar untuk bertahajud. Setelah doa masing-masing termasuk yu Lasiyem isterinya mas Darmanto, ad suara dan Tuhan Yesus berkenan hadir sebentar. Katanya singkat :”Aja nyembah liya, mung sembahen Aku, Gusti Allahmu.”

Bagiku itu suatu penguatan iman yang bukan main, dan mengingatkan aku untuk tetap teguh kepada-Nya.


10-11-08
Hari Minggu setelah segala macam acara ke gereja, lamaran untuk adik selesai, kami berempat pergi ke Matesih dan menginap di rumah keponakan.

Senin pagi sekitar pukul 06.30 Santo Yusup berkenan hadir, memakai jubah putih dengan tali pinggang berwarna hitam. Kami bertanya dan dijawab :”Yen ana donya kene sebutanku Ki Bromo Manunggal. Aku dadi bapake ana alam donya. Manggonku ana ngisor. Yen disebut sebagai malaikat aku iku Rafael. yen mlaku kanggo kekuatan, sebuten aku, Yen ngusir setan ya cukup Mikhael. Aku ora lenggah amarga aku luwih dhuwur karo kowe. Secara jasmani aku seda sakuwise Gusti mekrad, secara rohani aku ora ana.”

Masalah orang sakit :”Ana kono ora ana peperangan, mula ditanggulangi secara duniawi.”

Terlihat bahwa di belakang Santo Yusup seperti ada malaikat yang bersayap, wajahnya tidak kelihatan hanya ada suara yang semakin keras :”Homa..... Homa.... .”

Pertanyaan tentang siapakah sebenarnya Sang Hyang Wenang dan dijawab :”Sang Hyang Wenang kuwi kekuatan duniawi. „ Gambaran yang terlihat berbentuk bola berapi.

Cara atau sebutan Bapak Yusuf :”Sebuten aku Santo Yusup wae, gen ora kliru karo wong liya, ndhak kepotong dongane.”

Obrolan pagi itu terpotong karena ingin ke sungai di belakang rumah. „Ora apa-apa, yen kepengin niliki kali. Anggepen variasi piye yen kepengin konsentrasi nganggo cara kungkum.”

Tidak ada komentar:

Posting Komentar

Jagalah kesantunan dalam berkomunikasi, walaupun diselimuti kemarahan, kejengkelan, tidak puas dan sejenisnya.