Minggu, 31 Januari 2010

Pengalaman 31 Januari 2010

31 Januari 2010

Minggu sore hari pak Sumeri, pak Yohanes dan aku berkumpul di rumah pak Pudjono ngobrol secara umum. Yang terlihat pak Pudjono masih seperti beberapa hari ini, bahwa Tuhan Yesus berdiri merentangkan tangan ke bawah, sepertinya di atas atap. Arahnya di sebelah barat ke selatan. Sore itu mestinya ada sembahyangan syukuran namun batal karena ibu nyonya rumah meninggal di Klaten. Demikian juga temanku yang akan mantu malah mendahului dipanggil Tuhan.

Kami bertanya bahwa saudara kami mempunyai ungkapan khas, dan bagaimana dengan kami sewaktu mendengar ada seseorang yang meninggal. Kemudian ada suara :”nJagaa cangkemmu aja muni ngono. Kuwi wis kersaning sing Kuwasa.”

Yang terlihat sepertinya Tuhan Yesus semakin turun ke bawah, tidak terlihat sebentar, kemudian terlihat memanggul seseorang sepertinya anak kecil. Di bagian dada-Nya dimana kepala anak tersebut bersandar bersinar terang. Kami bertanya akan ada kejadian apa, kemudian ada suara :”Ana dhandhang kamurkan. Becike kowe ora usah krungu wae.”

Kami bertanya kembali tentang kata-kata sewaktu membuat tanda salib yang membuat kami agak bingung, diperbolehkan atau tidak.

:”Atas nama … kuwi tegese adigang-adigung, merga duwe Gusti”

:”Demi nama ….. (tidak ada suara terdengar)”

:”Dalam nama .... kuwi tegese kehormatan ana ing Gusti, kang ngemu teges mulyakake, meninggikan.”

Apakah perlu diwartakan? :”Ora usah, mengko ndhak malah klera-kleru.”

Aku bertanya tentang iman, harapan dan kasih, apakah itu tahapan hidup atau maksud lainnya. Terlihat tulisan iman terus tanda panah menuju harapan.
:”Bulate iman terus tumuju harapan. Harapan ditambahi unen-unen, ditambahi sari, ditambahi gunem, ditambahi pertikel dadi kasih. Antarane harapan karo kasih, ana kono Gusti ana. Kasih tegese wis murca, kari intine, kari lelagone, kari puji-pujian. Gumarang karsa (?), mbleber atimu neng liyan. Gumarang karsa padha karo seneng paring pandonga. Gumarang kuwi ujare ati kang seneng. Intine kasih kuwi ora nganggo etung-etungan. Kowe padha karo wong liya, wong liya padha karo kowe. Bulat atimu.
Kosok baline kasih kuwi meres, memperalat, dongak-dongakake elek. Apa-apa owel, ora gelem nindakake, ora usah-ora usah.”

(Gambaran penglihatan berbentuk tulisan : iman  harapan  kasih)
:”neng kene sing dadi pralambang kowe neng donya, kowe entuk kasih. Kasih surgawi, kasih sing tekane saka Gusti, sing maringi Gusti. Dadine kowe bisa mbayangake yen kowe ickhlas, Gusti ya ickhlas. Ickhlas kuwi tulus amarga saka Gusti. Nek maringi, kowe ya seneng. Nek Gusti maringi kowe, kowe ya seneng. Iku kasih marang sak padha-padha. Iku nyatakna.”

:”Nek kasih Tuhan, kowe ora bisa mbayangake. Kowe mung bisa mbayangake yen ngekeki (maringi) uwong, wong kuwi seneng. Tetulung ditampa padhang. Yen tetulung ditampa ruwet, dianggep pacoben wae. Kowe nggambarake sing ana donya wae. Kowe ora bisa nggambarake sing ana swarga..”

Aku bertanya bagaimana mengisi renungan dalam ibadat atau doa arwah. :”Apike sing ana sisik melik ana alam donya gen munggah swarga. Sisik melik iku pakaryan, lelabetan, ujar, gumolonge manah, paring kawruh. Kuwi sing kudu didhisikake, sing diujarake. Kesimpulane dadi wong becik, wong tuhu, wong lelabet, wong kasanggan dening Gusti. Mesthine munggah swarga. Dadi aja akeh-akeh dongeng swarga. Kahanan donya sing diakehi. Mengko ndhak anak bojone dadi mrinding, dadi miris.”

Aku bertanya tentang istilah hades, limbo, dll.
:”Hades, jane jenenge nyelaki, mepet, nepi. Nyelaki papan paningal, weruh padhang sing dituju.”

:”Limbo kuwi konang, wujud padhang, wujud barang, surya nyata, plong..”

:”Firdaus kuwi taman asri, sejuk, redhup, tegese tempat. Swarga kuwi kahanan. Kuwi kabeh tegese lingkungan, tahapan petunjuk jalan. Ya sak gandhengan.”

:”Sheol tegese klebu, pantes, kaparengake ndherek Gusti, kagandheng.” Aku bertanya bahwa hal tersebut digambarkan sebagai tempat orang mati dan ada suara :”Ora! Tegese wis ditarik, wis digeret, wis lepas.” (ada gambaran tangan yang keluar dari gundukan tanah, kemudian seperti ada yang menarik ke atas).

Kami berbicara tentang talenta yang selama ini mempunyai pengertian umum sebagi kelebihan, kemampuan dan sejenisnya. Kemudian tentang karunia yang agak berbeda, dan kami tanyakan.
:”Kuwi jenenge ming bisa, ming kadunungan, sing dianggo makarya becik, durung dianggo nyemerepi papan-papan mengko, nyemerepi hal ichwal. Dadi bisa diarani keluwihan. Suwening suwe banjur diarani talenta, sing kudu ana nyatane dhisik. Talenta tegese berbuat.”

Aku bertanya yang sebenarnya ingin ditunjuk langsung segala kekurangan kami agar bisa berubah lebih baik, namun jawaban yang terdengar :”Sing penting nggonmu nggoleki Aku wis bener, dalanmu wis slamet. Mengko mundhak takon-takon maneh. Kuncine wis tak paringake, kari nggoleki lawange.”

Kami bertanya tentang doa sebelumnya.
:”Hu tegese ana ndhuwur sing dipuji, sing disembah, sing dihormati.
Wa la I Hu tegese ana ndhuwurmu kudu kok gugu, ana ajaran kang pernah.
I Hu kuwi petunjuk, arah kang kok gugu.
I mu tegese menang. I mu Allah Hu tegese mbentengi kowe, tegese kowe dipagari, ditetegi karo Hu, karo sing kuasa.
I tegese tedhak, rawuh
U tegese kowe saguh, gelem. Lha yen U ne mengkureb (seperti n) kuwi tegese pikiranmu isih cupet sing nyadhong, mangro, durung wani, durung tanarbuka.
Mama tegese manjilma, teka, nyemplung dadi siji.
I mama nyemplung dhateng U mama, tegese dadi pangeram-eram. Dadi kersa dalem, dadi anak domba (ada gambaran anak domba dengan tulisan kasih), tegese ketekan, kerawuhan, kenclokan.”

Pak Pudjono bertanya mengapa orang belum dibaptis tidak boleh menerima komuni, dan suara yang terdengar :”Sebabe kowe durung wani, durung semeleh, durung ndhadha, mula durung oleh komuni, ndhak muspra. Pokoke ora oleh, ndhak dianggep dolanan, ndhak nyepelekake. Ning yen arep mati oleh, sebabe ora bakal nglawan maneh.”

:”Dibaptis, dosane luntur, njur ya wani dibaptis kuwi. Wani ndhadha, wani selak wani nolak, ya nembe diparengake ndherek. Nember Gusti berkarya. Baptis tegese banjir, larut, resik, nggenah. Baptis kuwi kekuatan ilahi, ilham.”

Makna mengambil air suci sewaktu masuk ke gereja dan membuat tanda salib. :”Kuwi bates kahanan njaba karo kahanan meneng, kahanan hening. Nglalekake kahanan njaba. Gampangane lalekna kahanan ngomah.”

Tentang percikan air suci sewaktu vidi aquam :”Ana kono ngemu teges pengurapan, pencucian, perlindhungan, penyempurnaan, pengukuhan, penyegelan.”

Sewaktu konsekrasi (yang terlihat gambaran pastor mengangkat piala berisi roti bersinar terang sekali dan ada orang yang berlutut menyembah) :”Dongane :Gusti mugi manunggala kaliyan kula sadaya. Yen ora bisa nyembah, ya ngadeg banjur ndhungkluk.”

Perihal mengirim komuni kepada orang sakit :”Sing penting gawanen kanthi wening lan tekan. Sing penting kowe wis diparengake nggawa, amarga uwis diberkati. Sing penting kok duduhake, kok nyatakake sing nampa yen iki Salirane Gusti. Sing lara kon Amin, banjur meneng sedhela, njur wenehana. Kowe rak durung tau ngalami lara ta? Mula aja kok kudokake ngono-ngene.” (Aku teringat sewaktu dikatakan tidak usah berdoa kalau sedang sakit yang berarti bisa macam-macam sakit)

Apakah diperbolehkan menjadi saksi untuk kasus perceraian saudara kita? :”Bablasa wae aja melu-melu. Wong cerai kuwi njarag, kok kon disekseni.”

Kami berdoa dan mengucap syukur telah mendapatkan wejangan. Waktu sudah menunjukkan pukul 02.00 pagi dan kami pamitan pulang.

Jumat, 29 Januari 2010

Pengalaman 29 Januari 2010

29 Januari 2010

Malam ini pak Mardayat, pak Sumeri, pak Pudjono, pak Wahyanto, dan pak Siahaan berkumpul di rumahku di Pasirimpun. Berkisar pukul 19.30 kami berdoa makan malam. Yang terlihat pak Pudjono, Tuhan Yesus sepertinya berdiri di atas kota Bandung di arah barat daya. Tangan-Nya terbuka ke bawah melayang-layang. Apakah itu di Bandung atau lebih ke barat lagi kami tidak tahu..

Jam 20.00 yang terlihat sepertinya bola dunia :”Pisungsungmu tak tampa..” Roh Kudus ada ditengah-tengah kami, dan kami berdoa Gusti manjinga wonten badan kawula sedaya, supados dados kekiyatan kawula. Suara yang terdengar :”Yakuwi ujarmu sing arep nyembahyangke ki Nusa indah.. Wis ya, saiki simbule tak ganti..” Kemudian terlihat simbul cakar ayam berwarna kuning.

:”Ceker kuwi tegese suku. Suku kanggo mlaku, kanggo golek mangan.”

Kemudian terlihat simbul jago ayam jantan seperti mau berkelahi, padahal keduanya di sangkar masing-masing. Menika simbul menapa Gusti? :”Sing pada padudon padha remuk, padha mlaku dhewe-dhewe karo ndhungkluk. Padha menyerah karo penguasa baru. Tegese ana uwong anyar maneh sing ditunjuk karo pimpinan. Jenenge nganggo D. Jawa Barat ngalahake Jawa Timur. Yakuwi pemimpinmu sing anyar. Wis ya tak tutup ya. Ganti sing liya.”

:”Jxxxx Ixxxx bakal dikubur. Sing ngubur ana wong papat. Tahun iki tahun kamulyan Dalem. Sing nyuwun saben bengi wis keturutan, wis diparengake. Paribasan kethoprake wis bubar, dhagelane ora ana. Babak baru wis teka. Pemimpin baru, pemimpin anyar. Wis kecekel wis didadekake akon-akon.”

Terlihat ada orang bersila. :” Aku Rama Danubrata saka Giri Dahana. Arep nyedhaki kowe, arep krungu padha dongeng apa. Ya terusa, tak jaga. Kowe mbukaka Alkitab aku tak krungu.”

Pak Wahyanta membaca Alkitab dari Nehemia 13:1-3.
:”Wong Moab kuwi wong umuk sing ana dalan. Kowe ora oleh mengkono, ndhak didukani Gusti. Kowe mbuh ana ngomah mbuh ana dalan kedah paring weruh tumrap wong kang lewat, kang nyuwun. Intine neng dalan aja nglanggar aturan. Aturan apa wae, sing marakake wong liya cilaka, sing marakake wong liya tumpes. Ndhak kowe kena dhewe. Lha wong Moab kuwi senenge ngono kuwi. Mula banjur ditundhung. Wektu aku lagi sedhih malah ditendhangi. Mula tak tundhung.
Amon kuwi tegese rejeb. Tegese yen peparing grundhelan. Mula bareng wis tekan tanah perdikan genti dipoyoki, diisin-isin, njur disingkirke (lunga-lunga kana). Sejatine isih ana bangsa siji maneh bangsa Urim (?), bangsa kang kurang simpati. Mula yen ana kasangsaran, malah ndongeng dhewe, sibuk dhewe. Acuh karo wong sing butuh bantuan ana perjalanan. Ananging bangsa iki luwih apik ketimbang sing loro mau. Becike isih rada netral. Uwong kuwi umume ana Turki sakpengalor, bangsa pinggiran. Uwong kuwi kari manu, sing menang, banjur melu. Bangsa Urim kuwi bangsa sing sabar ora gelem nguya-uya umat Allah. Wis ngertiku ming semono. Sing penting perjalanan Israel wis slamet, wis tekan. Ananging nabi Musa mandheg, bangsa Israel terus. Sampun. Sing penting umatku wis tekan.”

“Aku aja kok padhakake kaya dewa sing tunggu gunung. Aku didhawuhi Gusti. Mengko ndhak kesuwen olehe nggonmu sing ngenteni. Saiki mbukaka bacaan maneh, mengko tak wiridi.”

Bacaan dari Daniel 11:21-25. :”Raja-raja kuwi turunan bangsa Enos (?), Bangsa Amori Enos, bangsa kucing garong, bangsa memolo, bangsa grayak. Wonge gedhe dhuwur rosa-rosa, awake ana wulune. Kaya uwong nganggo dandan, ananging sejatine ngliga. Wis semono wae. Ya bener yen bisa ngalahake bangsa selatan, dheweke menang gedhe dhuwur tur kulina perang.. Lha kuwi nganti nguasani hutan Turki, berkuasa tekan saiki. Anak turune membaur ana kono. Jajahane nganti Timur Tengah kidul.. Turunane Suaeb (?) Sing ana Turki turunane Binaho (?). Sing penting ana Kanaan ora ana, wis kliwat.”

Kami bertanya macam-macam dan dijawab.

“Untuk mengalahkan kejahatan dongane Wa la I hu I mu Allah Hu (?). Tegese doa panjang sabar. Iku setara karo Gloria in Hu. Ya wis ngono kuwi dibolan-baleni terus.”

“Hwau in Hu, tegese memuji Allah secara pribadhi, perseorangan.”

Jika untuk menolong orang, mensurgakan orang bagaimana doanya? :”Aku cepakana banyu putih dhisik. Wis dha dumen. (kami minum bersama dari satu gelas) Dongane : Dadia kersaningsun ing awakku, mari-mari-mari, pulih kaya wingi-wingi. Sing cekak meneh dongane : Dadia kersaningsung kaya ciptaningsun. Mari-mari-mari.”

Sebenaranya Ki Giri Dahana itu siapa? :”Wis ngono wae, aja dibingungke.”

Bagaimana sikap kita kepada Tuhan Yesus? :“Yen kowe becike nyedhak mara nyembah Gusti, ora oleh ndemok, Sanajan mung bayangan wae. Bedo Yen Gusti rawuh, blegere ana. Kuwi ora apa-apa. Paribasani yen Gusti ana salib, kuwi ngemu teges yen Allah kuwi Juru Selamat kang rawuh, kang manjing, Juru Selamat kang mapan.”

:”Gusti bermahkota duri kuwi tegese Gusti nyandhang kasangsaran komplit kang dimuntahake ana astaka, mustaka. Ya ana kono kuwi puncak kasangsaran. Kowe ora oleh nyentuh, ora oleh ngilangi (durinya). Yen kowe kerawuhan Gusti ngagem mahkota duri kuwi, mung nyuwuna slamet sesarengan kaliyan Gusti. Umume keluargamu lagi ana perkara duniawi. Dongane : Gusti mugi kawula icalana saking bebaya pati. Mboten namung kula ananging anak bojo ugi.”

Kok waktu itu terlihat Gusti bermahkota duri di samping rumah pak Pudjono yang kotor dan sepi? :“Tegese Guti Yesus dipannggonake papan kang elek karo menungsa. Sebab kudu cocok karo kahanane. Nek Gusti rawuh ngagem mahkota duri ana papan resik, papan mulya, ndhak malah maido.”

Jika Tuhan Yesus rawuh namun kepalanya seperti tawon endhas? :”Tegese Gusti Yesus wus sadhar. Mbenerake wong kang salah-salah. Cekake ngampuni. Ora apa-apa Aku dikuya-kuya.. Yen kowe ketekan Gusti kaya mangkono kuwi, masalahmu, kesulitanmu wis arep sirna. Mung mundura, masalahmu wis beres. Wis tekan, beres.“

Isteri mimpi bapakku datang :”Wira arep kawin, aku niliki.”

Mimpi kedatangan para leluhur :”Mbah kakung kakehan pangentha-entha..”

Simbul Durpa malam ini? : Buah rambutan seikat, gitar banyak seikat. Sepatu dikumpulkan digandeng dan diikat di tumitnya. Bantal putih besar sekali dipakai untuk tidur bersama-sama. Kemudian Alkitab dibuka.

Pak Mardayat ingin belajar mendengarkan dhawuh. :”Aku tak omong rungakna.” Yang terdengar oleh pak Pudjono :”Ora ndhisik.”

Simbul pak Mardayat malam ini : orang membatik kainnya panjang sekali. :”Mbabar anyar akeh.”

Simbul pak Siahaan : Orang bersalaman terus dibawa ke bawah. :”Saya akur saya akrab. Saya nyawiji.”

Simbulku : Tangan menengadah dipakai cuci muka. :”apa ya sing cocok? Dha digoleki ben waras, ben nalar, ben gamblang. Padha tegese.”

Simbul pak Pudjono : Seperti piala dikupingnya ada benang banyak. :”Oleh kenang-kenangan.”

Simbul pak Sumeri : Blarak garing jatuh. :”Wis tiba ora kanggo.” Simbul lainnya kayu bakar sak bongkok.

Simbul pak Wahyanto : Bertemu terus peluk-pelukan. Kendhang besar . :”Gampang anggone nglayani. Gampang anggone dhawuh, dirungokke ora pati brebeg. Ya, genepe mung ngono kuwi.”

Kami beristirahat lagi untuk sesaat, kemudian kami bertanya-tanya mengapa Gusti kok tidak datang. Suara yang terdengar :”Disitu Aku ada.” Ada simbul kunci kuning di gantungan. :”Kunci wis tak pasrahake, bisa mbukak kori dhewe, diparengake lumebu, sowan padaleman suci.”

Bedanya dengan kunci Petrus? :”Bedane kuwi kunci kanggo kowe dhewe-dhewe, sewaktu-waktu butuh, sewaktu-waktu ndherek pasamuan, ndherek bebingah, ngaturaken pisungsung.. Tegese dianggep anak dhewe. Mula kuncine tak paringke. Ateges bebas mlebu metu, bebas bicara, bebas nuladhani. Bebas ngrenggani, mapan, manggon.”

Terlihat seseorang seperti boneka pakai jambul, gigi besar dan perot mulutnya. Namanya Ki Suduk Brahala. Pak Pudjono minta tolong untuk si Aris. :”Ya sesuk tak golekane.” Kemudian baru diketahui bahwa ki Suduk Brahala berbentuk keris

Berkisar jam 22.00 mereka berdua mengundurkan diri tidak kelihatan.
Kemudian ada simbul seperti kuncup mahkota bunga kapas masih hijau, jumlahnya enam. Suara yang terdengar:”Buah mimpi sejati. Mimpi-mimpimu bisa diwartake, bisa ditularke, bisa dikaryake. Tegese berbuah. sanajana durung mateng, sanajana isih ijo, nanging wis kanggo. Tegese ana kene panyuwunan utawa cita-cita, nggadhahi penggayuh. “

Bedanya dengan simbul pisang :”Simbul pisang tegese tetedhan, sing sifate yen ngenehi siji-siji. Buah kapas ana kene ngemu teges bersatu, dirangkum, diunting, didadekake bahan kang bisa murakabi, bisa migunani. Dadi lembaran kang aji. Kang bisa ditulisi pesan, ditulisi angger-angger, ditulisi wejangan. Sifate ora usah siji-siji, bebarengan bisa maca, bisa diwedharake wong akeh bebarengan.”

Kemudian kami bertanya perbedaan dan arti sewaktu membuat tanda salib dengan kata-kata dalam nama Bapa ......., atas nama Bapa ....., demi nama Bapa ......

Dalam nama ……. Tegese kowe ora pisah karo Gusti. Kowe ana ing sinaring, cahyaning.

Atas nama ……. . Tegese alot dipisahke, Gusti rumaket nemplek kaya dadi aji-aji. Keampuhan, keangkuhan, kadigdayan. Ana kono mengku teges ampuh kaya Gusti, elok. Majas, mujarab

Demi nama ….. . Tegese lumantar karya Dalem tetiga ingkang sumedi wonten badan kawula.

“Sing paling bener sing paling tuwa. Aku ora ndhawuhke sing loro lan sing telu. Sing atas nama … nggo nekak uwong. Sing demi nggo ngurabi, nggo ngresiki. Ming intine kanggo sing becik ara kaya atas nama …..”

Setelah istirahat sejenak, terlihat simbul pohon pakis :”Simbul kanggo urubing iman. Mundhake dhuwur angel, mung mligi, mung sak pancer, mula ora digambarake uwit kang bercabang. Dadi iman kuwi kudu mung siji ora kena mangro, malah ora tumbuh. Nek loro jenenge nyulayani. Kuwi jenenge nggorohi awake dhewe. Entek-entekane selak. Aja kok tindakake.”

Kemudian terlihat simbul as roda depan seperti delman. :”Tegese kowe dadi penjuru, dadi panutan. Lakumu neng ngarep. Nek mburi ngono ming kari manut. Mula sing ngati-ati. Dadi pengarep, dadi pengajeng. Aja nganti uwal saka dhawuhing Gusti, wedharan Dalem, ndhak malah digeguyu sing ngikuti, sing tut wuri. Ya uwis.”

:”Nek kusire kuwi Ramamu, Bapakmu. Kang kok ngengeri. Jaran digambarake tenaga ana awakmu. Sumbering urip ana Roh Kudus, kekuatan Asma Dalem kang dirukunake karo pikiran lan jiwamu, lumampah sesarengan. Nggayuh kamulyan, urip langgeng.”

Roda masih kelihatan dan pak Pudjono bertanya mengapa bukan sapi atau onta. :”Kuda kuwi tegese sembada, ora bakal ninggalake palagan, ora bakal ninggalake sing numpak. Ngerti marang juragan, ngerti marang ndara. Sapi lembu kuwi umume mung simbul korban sembelihan, mung simbul nggo wareg-wareg weteng. Ora isa diajak kanggo golek kamukten. Cekake barang murah tumrap Gusti.. Ya uwis, gampange mengkono.”

:”Onta kuwi gambaran kewan tukang ngamuk. Kewan sing ora beres yen ora ditarik terus. Mbok uwis, kuwi diilangi wae. Wong ora klebu neng unen-unen we..”

Aku bertanya tentang isi kitab Wahyu :’Kitab wahyu, kitab perjanjian sing tuwa, perjanjian antarane manusia karo Tuhan. Kitab Wahyu kuwi bebakale manungsa nampa sabda. Kaya jaman menungsa durung ngerti aksara, durung ngerti uger-uger. Mula diujudake gambar, tandha paningal, tandha pacoben, tandha kamurkan kang lagi bisa ditampa wektu iku.”

Contohnya? :”Air bah, angin bledhek nyamber-nyamber, suara gemuruh, rasa ketir-ketir nganti kaya arep mati. Ya isane lagi ngono kuwi. Dadi yen didangu durung bisa nangkep. Durung waspada”

Bagaimana dengan perang St Mikhael dengan ular tua? :”Santo Mikhael kuwi gambaran uwong becik resik secara umum, kalawan kamurkan, nafsu, brangasan. Nagane ora ana, ora dadi. Sing dadi naga uwong sing ora manut, sing uwong benci, sing uwong duwe sugesti utawa nganggo sugesti melawan Tuhan, kuwi ora apa-apa.”

Jika gambaran zaman sekarang? :”Gambarane kowe mbuwang hosti terus kok idak-idak. Neng kono luwih jelas antarane menungsa kang nglawan Sabda. Zaman saiki critane mengkono. Nek ndhisik gambarane ya kang nggegirisi.”

Duduk di sebelah kanan Allah Bapa? :”Sejatine tegese dadi siji ki. Njur dadi sak wewujudan, sak penguaos, sak kamulyan, sak singsetan, sak templekan. Dadi ora dhudhuk ana satengening Allah, ananging jejer dadi Allah. Istilahe manunggal amor. Manunggal greget. Kari anggonmu nggoleki. Yen nggoleki Allah yakuwi; yen nggoleki Gusti Yesus ya ana kono. Sing jumeneng Roh Kudus yakuwi. Sing jumeneng penguaos alam baka, penguaos kaswargan, penguaos hening. Ya telu-teluning atunggal. Ya mung siji kuwi, kari olehmu ndelok saka ngendi.”

:”Aku tak takon, yen kowe kerawuhan Gusti Yesus, kuwi sapa? Yen kowe takon, sing kok takoni sapa? Kabeh kuwi uwonge padha.”

Duduk di sebelah kanan maksudnya?:”Nggambarake yen Gusti wis tekan swarga.”

24 orang tua-tua menghadap di surga? :”Uwong kang dhisik dhewe diperengake ndherek Gusti, banjur kaangkat menyang swarga. Banjur piyambake pikantuk wewenang nulungi tiyang ingkang madosi Gusti, ateges dadi perantara, ateges dadi gandhulane wong akeh kang badhe ndherek Gusti. Mulane kowe tau weruh (terlihat slendhang sak ombyok dan orangnya seperti ngambang berpegangan seperti terbang, seperti yang pernah terlihat sebelumnya).”

:”Nek 12 suku mesthine disebutke jenenge, sing ngepalani. Ana kono rak ora disebut jenenge. Kena apa ora kudu satus, mung rolas? Nek satus ndhak dianggep yen munggah swarga kuwi gampang, dianggep pinilih.”

Berkisar jam 12.30 pak Wahyanto pamitan pulang karena pagi-pagi mengantar anak.

Jam 01.00 yang terlihat simbul tumpukan jarik batik berjumlah lima buah. Hal ini kelihatannya berkaitan dengan kami berlima. Simbul lainnya ada tumpukan tegel lima buah. :”Tegese pasangan, ora kena dhewe-dhewe.”

Kemudian kami istirahat karena pak Pudjono kecapaian berkonsentrasi mendengarkan. Kami ngobrol membahas wejangan yang kami terima. Obrolan berlanjut sampai pagi, dan pak Sumeri memasak singkong pakai gula untuk sarapan. Berkisar pukul 06.00 mereka semua pamitan.

Selasa, 26 Januari 2010

Pesan Bunda Maria dari Medjugorje

Message, 25. January 2010

“Dear children! May this time be a time of personal prayer for you, so that the seed of faith may grow in your hearts; and may it grow into a joyful witness to others. I am with you and I desire to inspire you all: grow and rejoice in the Lord Who has created you. Thank you for having responded to my call.”

Pengalaman 26 Januari 2010

26 Januari 2010

Pagi-pagi mengikuti misa kudus yang dipimpin romo Handi OSC. Kemudian ngobrol dengan saudara yang di Subang sana.
Sekitar 08.30 kami ngobrol bertiga dan berbicara tentang wiyosan Dalem tanggal 3 Maret 2010 dan bertanya. Ada jawaban yang malah mengagetkan :”Jarene arep nyang Sukardjo. Becike mranaa nyang Sukardjo. Mengko bakal ana pangeram-eram. Akeh uwong padha dibaptis. Akeh uwong padha dadi katolik.”

Kami bertanya tentang nama gua di Subang dan dijawab :”Gua Gardha Pradhata. Gua penghancur brahala dadi tumata, dadi laras.” Kami bertanya arti dari nama tersebut dan dijawab :”Gua Pradhata rak ana wakmu. Kikisen sethithik-sethithik rak dadi apik, rak dadi laras. Nek greja kuwi jenenge pertapan.”

Kami bertanya untuk yang di Kuningan dan dijawab :”Gua Kuningan jenenge Dewi Kumalasari, becik kanggo kong wadon. Kana papan selehing ati wong wadon. Selehing batos piyantun putri. Nek wadon isih ana kanggonan menang, yen putri kuwi sesilih mulya, sesilih mapan. Srikandhi iku kalebu putri.”

Simbul laki-laki di Subang yang terlihat kelapa gadhing (jempol dipegang jari tangan yang lain, ditarik dan memegang jempol satunya bergantian ke atas). Kemudian terlihat simbul sawo tanjung. Kumalasari simbulnya seperti bunga kapas namun yang berwarna kuning, seperti bunga waru yang kuning dan kaku.”

Kemudian kami melanjutkan perjalanan pulang ke Bandung, setelah berdoa mengucap syukur kepada Tuhan.


Malam hari kami bertiga ke rumah pak Mardayat karena diundang makan malam.
Sekitar pukul 21.40 terlihat simbul ayam jantan, kemudian jago tersebut berkokok. Terlihat ada bulan dan bersinar ke atas. Yang datang orang yang duduk di atas kursi roda kemarin. Mengaku bernama mbah Jambang berasal dari kidul kulon Bantul. Disebut juga mbah Jenggot. Dia minta tolong agar selamat. :”Olehku oncat dhisik ora bener, mula seprene durung tekan. Aku tak madhep mrana ya terus dongakna.” Kami mendoakan dia kepada Tuhan. Kemudian dia hilang.

Kemudian terlihat seperti seseorang yang memakai cawat dari kain berwarna hijau. Modelnya seperti orang disalib. Kami bertanya siapa. :”Aku katerak nami Bapa Nusa Indah. Aku dikurbanake kanggo bumi pertiwi. Aku saka jajahan Portugis. Aku tulungana, aku dhukna, aku tak sowan Gusti. Aku wong kristen sing dikuya-kuya..”

Pak Pudjono mencoba mendorong salib tersebut tetapi hanya miring. Aku mengajak semua untuk membantu dengan doa dan cara kami masing-masing. Pak Nusa Indah berkata :”Aku wis semeleh. Aku njaluk tulung undangna santo Petrus, ben nguwali aku..”

Kami berdoa kembali kepada santo Petrus, kemudian ada suara santo Petrus :”Uwong iki tak uwali ning kowe tak dhendha, apa kowe sanggup. Dhendhane kowe kudu doa rosario ping sepuluh kanggo uwong iki.” Kami mengucap sanggup, dan santo Petrus berkata lagi :”Ya, tak tunggu. Wong iki ben mlumah ana kene dhisik. Mengko yen dongamu uwis bubar, lagi tak uwali.”

Ki Nusa Indah :”Matur nuwun. Mengko yen aku uwis uwal aku tak melu mbantu kowe. Yen ana apa-apa aku tak marani kowe.”

Kemudian terlihat seperti simbul lampu, kemudian terlihat simbul anak domba tetapi di luar berjalan ke selatan. :”Aku anak domba kanggo wong njaba. Aku ngidul, mengko ndhak mbok goleki, mundhak ngantu-antu.” Kemudian terlihat salib hitam.

Terlihat bendera besar. Simbul jago (santo Petrus) terlihat menghadap ke timur. Koq lama sekali santo Petrus tidak nyambangi kami.

Pukul 22.00 terlihat Alkitab yang sepertinya diminta untuk membukanya. Pak Sumeri membuka Lukas 1 tentang kelahiran Yohanes Pembaptis. Yang terlihat hanya tongkat, teken untuk perjalanan.

Kami mencoba agar pak Mardayat berdoa Bapa Kami dan Salam Maria, kemudian sukma sejatinya diminta keluar dan berbicara dengan kami bertiga. Anehnya yang kelihatan malah Alkitab tadi yang turun ke kursi.

Kami meminta untuk konsentrasi dan berbicara dengan dirinya sendiri. Sukma sejatinya sudah keluar namun diam saja dan kemudian kembali lagi.

Kemudian terlihat lilin. Kemudian kami berdoa untuk pak Sxxxx dipimpin pak Mardayat. Ada suara :”Dongamu ora kanggo.”
Yang terlihat masih lilin menyala Pak Pudjono mengatakan bahwa carilah doa di Alkitab yang bisa menyelamatkan pak Sxxxx. :”Panyuwunmu, omonganmu pokoke ora oleh ndhisik.”

Simbul pak Pudjono yang terlihat rumah terang. :”Ya kuwi simpenen dhisik, mengko rak ketemu.” Yang terlihat sebenarnya gapura pintu masuk. Simbul lainnya seperti kotak surat. :”Tegese usule , kemauane uwong-uwong tampungen. Ora perlu dipilah-pilah, kabeh tampanen.”
Simbul pak Mardayat yang terlihat menggergaji kayu besar menjadi dua. :”Tegese isih rosa. Isih pitaya.”
Simbul pak Sumeri yang terlihat Alkitab dan battery. :”Isine Alkitab karo penampane pak Meri isih durung klop.”
Simbulku yang terlihat air menggerojok lewat pipa besar. :”Wis nrocos.”

Simbul Durpa yang terlihat ayam kawin. :”Muncul bibit baru.”
Simbul lainnya orang ngisi pasir ditumpahkan menjadi gunungan.
Simbul romo Txxxx yang terlihat penari balet. Pesan yang terdengar agar penglihatan sewaktu masih kecil sebaiknya ditinggalkan saja, biar lebih focus.

:”Serat kpd tujuh jemaat dalam kitab Wahyu sing isine beda-beda, wejangan sing beda-beda kuwi leres menyang para jemaat”

Gambaran gapura tadi terlihat didalamnya seperti ada sekolah bertingkat :”Ajaran sing kok tampa iku luwih komplit. Bisa kanggo referensi, bisa kanggo mbukak wacana.”

Karena capai berkonsentrasi, kami istirahat..

Pengalaman 25 Januari 2010

25 Januari 2010

Senin siang hari kami bertiga dengan pak Pudjono dan pak Sumeri pergi ke Subang. Berkisar pukul 16.30 kami sampai di gereja Subang yang begitu sepi karena masih pada istirahat. Jam 17 lebih kami bertiga berdoa rosario mendoakan saudara-saudara dan selesai berkisar pukul 18.00

Sewaktu giliran mendoakan ibu Yosxxx B, yang terlihat burung kakaktua putih menghadap ke Pieta, kepalanya mengangguk-angguk. Sewaktu hampir selesai berdoa, yang terlihat anak kecil pakai kolor hitam duduk di kursi menghadap patung keluarga kudus. Sewaktu kami tanya malah pergi. Kemudian dia datang lagi bersama orang tua yang berpakaian hitam-hitam atau kelihatan hitam tubuhnya.

Sewaktu kami tanya dia menjawab bahwa namanya mbah Suta Menggolo berasal dari Madjenang.
:”Aku dhisik sing duwe lemah kene. Bocah kuwi mau pembantuku si Ujang. Papan panggonanku ana kulon kono. Dikandhani si Ujang kon niliki kowe . Kowe rak ora butuh ngombe ta? Lha iya, aku kang nguasani daerah kene, Sedaku tahun telu, adoh sadurunge Landa ana. Ana papan kene kanggonen sinau, papan kanggo nggawe eling, papan suci, papan wening..”

Kemudian mereka berdua pergi dan meninggalkan segelas kopi di kursi. Kami istirahat dan ngobrol kesana kemari.

Berkisar pukul 19.30 terlihat seseorang di kursi roda yang didorong oleh seorang perempuan. Kemudian yang terlihat kaca mata. Setelah itu kami berdoa masing-masing. Kami tidak melihat apapun, namun kemudian terdengar suara.

:”Unekna dhisik halo-halomu.” Kemudian kami berdoa lagi mengetuk pintu hati-Nya.
:”Aku diundang kudu nganggo bacaan.” Kemudian pak Sumeri membuka Alkitab Tesalonika 3 dan dibaca.

Yang terlihat seperti ada pemotongan pita, walaupun siapa yang memotong tidak kelihatan. Terlihat seperti ada lonceng kecil.
“Rungokna Gusti uwis tedhak.” Namun kami belum melihat apa-apa. :”Tedhak marani kowe.” Kami mengucap syukur dan terima kasih.

Terlihat bunga mawar putih dua kuntum seperti di gang suatu taman.
:”Mawar kiwa lan tengen cekelen kanggo persembahan.” Kami berdoa lagi mempersembahkan mawar yang tidak kelihatan.
:”Mawar wis tak tampa, saiki matura apa.”
:”Simbah endi sing kok tukoke mbako?” Pertanyaan ini ditujukan kepada pak Pudjono dan ada suara :” Wis aturmu wis bener, ganti mburimu.”

Untuk pak Sumeri :”Ambala kaping telu panyuwunmu.” Yang kelihatan lombok merah besar. :”Mesthine kanggo sing kok suwunake. Ya namung disambel. Sing lanang diuyahi kuwi wis apik. Kari nunggu wektu.”
Pak Sumeri bertanya tentang niatnya menolong orang lain dan dijawab :”Ya, ming kari mangkat tetulung.”

Untuk pak Pudjono :”Ora perlu cespleng-cespleng, sing perlu kowe manut marang Gusti.”

:”Kanggo Wira ora perlu susah, mengko rak gelem.”

:”Katekismus kuwi ajaran kang baku, kang angel ditampa kanthi lokho-lokho (?). Mulane mung kanggo kang cepeng pimpinan wae, kang cepeng padupan. “

:”Anak domba kuwi tegese Gusti rawuh kanthi prana, kanthi kasubya-subya, kanthi kaelu-elu. Mula banjur digendhong, dibopong, dieman-eman, dikudang-kudang kanthi seneng. Wis ngono wae cekake.”

“Lilin menyala kuwi tegese Gusti wus makarya, wis padhang, wus dumunung ana ati, wus ngreksa umat. Mulakna ndhisik kae lilinmu tak kon ngurubke ben ketularan madhangi, ben ketularan ben kajibahan mulang. Kajibahan paring weruh. Weruh pepadhang.”

Tentang jalan kebenaran dan hidup.
:”Tegese dalanmu kudu lewat Aku, lewat Gusti piyambak. Lewat dalan padhang kang tak paringke sing dumunung ana ajaran-Ku. Cekake kowe melua Aku, dalan padhang wis ana, mung kari tut wuri, dalane ora lunyu, ora rumpil, ora nguwatirke. Mula ndhereka.”

“Tegese dudu kehidupan duniawi ananging kehidupan rohani utawa surgawi. Surgamu saka Aku, kagungane Bapa diparingke Aku njur tak paringke sing ndherek. Dadi tegese ana kene urip langgeng. Mengko ndhak ora tekan yen ora karo Aku. Urip sejati kuwi urip langgeng. Urip kahanan sekeca ana kana. Tirakatmu tak tampa.”

:”Kebenaran kuwi tegese angel. Kebenaran kuwi luput saka pacoben, luput saka panggodha. Luput saka pasiksa. Jenenge mulus. Luput saka kamurkan Dalem, deduka Gusti. “

:”Api pencucian kuwi panggonan, dununge wong reged, wong kotor, wong njarag nerak. Gampangane kuwi panggonane wong ala.”

Bagaimana dengan kami-kami ini Gusti?
:”Jawabane ora ana, sing penting usahaa becik.”

:”Neraka kuwi kekal, api pencucian kuwi bisa diusahakke, didongakke, disuwunake. Sing ndongakake sing ngerti marang Gusti. Gampange jalukna marang Gustimu, sokur nek isih urip perlu dibaptis. Yen wis ora ana sebutna jenenge, duduhna dalane ing panjer, arahe Gusti kang paring padhang. Mula aja sok sembrana yen ndongakne wong mati. Aja gampang-gampang nyuwunke ngapura lan ngucap, ndhak muspra. Mundhak ora kalilan. Ya wis ngono kuwi. Tegese, nggonmu dongakake ora oleh nggampangke, kudu yekti.”

Bagaimana dengan yang aku lakukan sewaktu ikut perjamuan kudus mendoakan orang tua? “Kuwi bener, we banget. Malah tak kudokke. Sing penting suwuna, Gusti kang paring penentu. Gusti ora perlu nggoleki, Gusti wis ngerti sing kok suwunke.”

“Karepe menungsa arep milah-milah, kuwi sedulur kuwi dudu, Sejatine ora mangkono. Ajarane Gusti ora oleh mbedak-mbedakke. Kaya kowe nyuwunke awak dhewe. Kuwi padha wae kuwi jenenge ora lila.”

Bagaimana kalau masuk neraka? :”Sing penting dongakna, isine tetulung. Dongamu kuwi bisa ngurangi, ngentheng-enthengake, nyuda siksa. Pokoke kowe menenga wae, neraka kuwi ora ana kanggo kowe. Aran neraka kuwi aran cilaka kang ora bisa ditulung.”

Setelah mati ada kehidupan apa saja?
:”Sepisan api abadi, kaping loro api suci. Kaping telu urip sejati alias langgeng. Urip sejati kuwi papan pangentosan, panggonane para suci kang dirawuhi Gusti. Banjur mulya langgeng ndherek gusti, gampangane kasuwargan. Nek wis tekan kono bar. Kaping sekawan mulya langgeng. “

Sukma gentayangan itu apa?
:” Kuwi api suci wae durung. Durung dikapak-kapakake.” Kiamat itu apa? :”Kiamat kuwi tegese salah kiblat. Kiamat kuwi kadurhakan, pasiksan. Jenenge salah jeneng. Kiamat kuwi tegese tangine wong urip saka pasiksan. Mengerikan. Cekake kiamat kuwi ajur mumur. Kuwi mung pangentha-entha. Tegese ya mung mak lap tapa aran, tanpa bekas. Wis ngono dhisik mengko ndhak kesel.”

Tuhan membentangkan tangan :”Kuwi Gusti manjalma padha karo kowe. Gusti nekani wong kang bener.”

Alam penantian? :”Nunggu panggilan munggah swarga. Nunggu diwisuda. Cekake nunggu Gusti rawuh njur kowe ndherek. “

Roh gentayangan ngganggu :”Kuwi jenenge selip, ora tekan, kleru kang dituju. Lha ndhisik melu sapa, Aku ora ngerti. Ki Suta kuwi oncate ora bener, isih nglambrang. Kenapa dheweke ora nembung kowe kon ndongakke? Dheweke isih seneng ana kono, ora usah didongakke wae. “

:”Pak Sxxxx isih ana kana. Susah Aku njawabe mengko ndhak kok oyak. Becike lilakna wae.”

Bagaimana supaya bisa hidup mulya? :”Air baptisan kuwi nyuwargake kowe, mula kudu yakin. Olehmu nggoleki Gusti wis pener, njur apa maneh? Bedane ana rasa ati suci. Sing atine bener, luwih bersih, suci, dhisik munggah swarga. Ukurane ana ing Gusti piyambak. Tegese dudu kowe kang menilai, dudu kowe kang ngarani. Dudu kowe sing mbandhing-mbandhingke. Aja dumeh kowe bisa lan ngerti banjur mbandingke, banjur mbiji kurang leres.”

:”Ati suci resik kuwi tegese ora kena ngilani uwong. Cara kasarane mengkono, ning aja kok ucapke. Yen kok ucapke tegese padudon. Nek ngilani kuwi ana ati. Ilangana kaya mengkono kuwi. Biasane uwong kuwi ora ngerti kelemahane dhewe, ora ngerti bedhekane. Mula malah kedaden neng awake dhewe.”

Sekarang terlihat lilin (21.12) :”Tegese Gusti paring padhang. Ajaran kuwi mau yen mlebu neng kowe, tegese padhang. Mula ana kene Gusti arupi lilin. Gusti manjing. Wis Gusti wis mlebu ana awakmu. Mrindingmu wis ora ana. Liline wis ilang.”

Dja dan Edi  :”Pokoke kudu kok dongakake terus nganti mari, kudu kok jampeni. Ana kene ora ana kodrat, ning mung bocah keset, bocah nakal. Akhire keturutan rekasa dhewe.”

Kami beristirahat sejenak.

Pada sekitar 22.15 terlihat ada suksma mengaku bernama ibu Tantri Suwita dari Purwadadi, Ngijon, Klepu kidul Sendangsana. Kami mendoakan dia semoga diampuni segala dosanya dan diterima berkumpul dengan para suci. Setelah kami selesai berdoa, sepertinya dia menyembah atau berterima kasih dan hilang.

22.30 :”Taman Zaitun kuwi tempat bertemunya manusia dengan Tuhan. Panggonan ingkang resik, becik, mbejaji kang dikabulke dongane. Papan Getsemani papan pertemuan Gusti Yesus kang Roh dimateng Ingkang Rama. Papan pisowanan.”

“Papan kene diwastani papan kadang kepranan. Tegese sedulur kang teka dirawuhi, diparengake linggih celak Gusti, durung jumeneng Roh. Papan pisowanan urip. Diarani taman lelana. “

:”Gunung Tabor kuwi Gusti dimulyakake secara manusia, secara kadonyan. Dadi ratuning jagad. Nabi Elia kuwi nabi pinilih sing tuwa kang ngerti ngejawantah Gusti lan nampa prentahe. Nabi Musa kuwi pemimpin sejati kang urip, bareng karo lakune umat. Tindak dhateng tanah kamardikan. Elia kuwi luwih suci ketimbang Musa, mula bisa ngejawantah. Ngejawantah kuwi roh kang tedhak, roh kang turun.”

Mengapa Tuhan Yesus milih tedhak wonten Yahudi? :“Pangerten kuwi angel dimengerti. Hyang Roh Suci tedhak ana kana kuwi kersaning Allah.”

:”Pengertian penampakan kuwi kepiye? Penampakan kuwi ora ana. Sing ana, kowe bisa nyethakake, mujudake, ngeblatake, Bunda Maria ketok. Ana penampakan kuwi ana gambaran nyata, ana wujud nyata, kowe ora isa. Dalane dhewe-dhewe, isane dhewe-dhewe. Kowe cukup krungu, wis becik. Ora kudu butuh kang nyata.”

:”Elia kuwi roh Gamaliel (?) Roh wiji sejati, roh slamet, roh gayatri, roh mulus. Roh jajaran kamulyan.. Satrio piningit ingkang turun, satrio kang cinipta. Pinilih kuwi jajaran. Pinilih kuwi ngemu teges undhangan. Piningit ngemu teges kamurcan. Gampangane pinilih kuwi menungsa, piningit kuwi suksma. Piningit kuwi Roh kang kaagem dening Allah, yen pinilih kuwi wewujudan badan sepata.”

“Gusti rawuh ana awakmu kuwi tegese kepiye? Kawruhe Gusti nempel ana awakmu. Dadi papan palenggahane Gusti. Dadi ora kudu Gusti katon. Kandhane kowe bisa ngerti karepe Gusti, bisa njlentrehake wedharan Dalem, bisa nglaksanakake karsa Dalem, bisa ngyakinake Tyas Dalem. Gusti midhanget, ya ming Gusti migati.”

“Gusti rawuh ana blegere, kuwi tedhak. Gusti ketok ana ngarepanmu. Lha Gusti rawuh kuwi bisa firman, bisa sabda, bisa pepadhang, bisa pakaryan, bisa berkat. Ana kono kuwi Gusti rawuh arupi sabda. Firman kuwi ajaran Roh, lha yen sabda kuwi ucapan. Wawan rembag iku termasuk ajaran.”

Tuhan kami ingin mendengar dan Engkau bersabda :”Dadia kowe sak-emper karo Aku. Kuwi sabda amarga langsung. Ning yen kowe krungu Gusti ngendika, kowe supaya sak-emper karo Gusti awujud wejangan, awujud dhawuh, awujud unen-unen, awujud tetembungan, kuwi jenenge wewarah, tegese firman.”

DSA :”Kuwi tetep sabda sanajan kedadeyan lami.”

Tentang Ibu ini anakmu dst :”Ana kono ora ana sing ngedhab-edhabi, dadi disebut firman. Nek kuwi wewarah kanggo kowe, ben kowe krungu, ben kowe ngerti, arupi ajaran, kasebut firman. Ananging yen Gusti ngendika langsung karo durjana mau, ngemu teges sabda Dalem.”

:”Muliha, sedulurmu wis mari. Kuwi sabda. Aku Gusti Allahmu, aja nyembah brahala mung nyembaha marang Aku wae. Ana kene ngemu arti loro.”

Imanmu menyelamatkan  firman
Kamu orang beriman  sabda
Ikutlah Aku, imanmu menyelamatkan  sabda

Berkisar tengah malam kami beristirahat kembali.

Kamis, 21 Januari 2010

Pengalaman 14 januari 2010

14 Januari 2010

Kamis malam itu aku, pak Pudjono, pak Sumeri, pak Sumadi, pak Siahaan berkumpul di rumah pak Mardayat. Aku sendiri baru pulang dari rapat mengajak pak Ichlas untuk ngobrol tentang pendirian gereja dan mencari tanah makam. Kemudian pak Ichlas pulang duluan. Yang jelas malam itu aku merasa kedinginan sekali dan merasa sakit masuk angin. Rasanya aku lebih banyak tidur bersama pak Siahaan karena menahan dingin dan sakit.

Berkisar pukul 23.00 pak Sumeri melihat simbul bunga mawar berwarna ungu masih ada daunnya. Hal tersebut diiyakan oleh pak Pudjono. Kami berdoa bersama mohon kehadiran Tuhan menemani kami yang sedang ngobrol rohani. Pak Pudjono mengatakan bahwa Tuhan Yesus berkenan menemani kami dan memberikan pengajaran.

Ajaran Tuhan Yesus malam itu antara lain :
1. Mawar wungu iku lambang Jawa kuna sing ateges kasugihan, rajabrana.
2. Berkenaan dengan perjalanan ziarah sembilan gua Bunda Maria, simbul anak domba dan tembok batu sewaktu di Cisantana Kuningan :”Tembok iku ateges ana halangan amarga lagi wiwit perjalanan. Lha yen anak domba iku dadi awal, mulabukaning ceritane lelakon.
3. Simbul grojogan banyu sing mili manduwur, yen ditutake terus bakal ketemu sumbere urip. Banyu kuwi lambang sumber kehidupan, lha yen banyu kang mili mandhuwur, kowe ya kudu ngetutake munggah, aja ngeli, mundhak kowe kesasar. Banyu kuwi among kanggo sing sowan wae
4. Babagan simbul lawang gedhe kang katutup Alkitab sing terbuka, iku maknane piwulang, pitulungan lan ganjaran uwis ana kono. Alkitab sing uwis kabuki dianggep wae yen kowe uwis nglakoni, lan saiki kari nurut munggah ben ora kesasar.
5. Simbul mawar ing bengi iki, ing sak kiwa-tengene dalan ana tancepan mawar abang. Wis, kowe mlakua terus turuten dalan kuwi. Saiki maware uwis dadi warna ungu, ateges yen lakumu rekasa ananging nyedhaki tekan. Nek uwis tekan, kuwi ayem. Jarak wiwit mawar abang tekan mawar wungu kuwi adoh banget, kang ateges kudu gelem nglampahi sengsara. Lha yen simbul mawar putih ing cedhake lilin, iku ateges yen pepadhang uwis nyata.
6. Simbul lawang gapura gedhe ukir-ukiran ana salibe, ana kono kowe nyuwun marang Gusti supaya dibukaki lawang. Terus piye carane ngetuk lawang kuwi? Gusti uwis kenal karo kowe, kowe tinggal halo-halo njaluk tulung. Gusti terus utusan kon mbukak lawang, Abraham sing arep mbukak.
7. Yang terlihat oleh pak Pudjono ketika pintu dibuka, seperti sesuatu warna halus putih roh Tuhan Yesus.:”Yen wis ketemu Gusti Yesus ya ndang cekelen, ben diuncalake menyang swarga. Ateges lawangmu uwis ketemu, peziarahanmu uwis tekan. Dadi yen dieling-eling ana mawar putih, abang lan wungu, iku tetenger kanggo kowe. Kanggo wong liya beda. Iki dalan sing cedhak.
8. Tentang Injil “mintalah maka akan diberi,” ora perlu njaluk, Gusti uwis pirsa sing kok goleki.
9. Pitakon-Ku:”Kena apa kowe nggoleki Aku?” Jawabane ana Alkitab; mula ana kene ora digambarake lawang swarga, ananging Gusti dhewe. Dudu lawang swarga sing dikunci, ananging kunci sing wis kok duweni.
10. “Banjur yen kowe menyang swarga, nyusul sapa?” Sing kok goleki ya uwong kang ditulungi Gusti.
11. ……….., cukup samene wae, kowe durung oleh ditambah, mengko kowe ndhak niteni uwong-wong sing ndherek Gusti apa ora. Sing penting lakonana dhisik, mengko kowe lak tekan. Keputusan munggah swarga utawa ngenteni lewat Aku.
12. Pak Pudjono menanyakan bahwa Bunda Maria naik ke surga bersama raganya, apakah kita diperbolehkan melihat Bunda di surga. :”Kuwi critane uwis beda, urusanmu durung rampung.”
13. Tentang doa untuk yang sudah meninggal bagi yang non katolik, dijawab :”Kowe amung nggiring lewat dalan sing kok karepake, ben bisa padha lakune sing mbok dongake lan lakumu. Donga sing tak ajarake ndhisik kuwi uwis nduduhake dalan, ananging sing mbok dongakake durung kenal tandha-tandha dalan kuwi, ananging ……., mula dongakna terus lan sebuten jenenge, titipna menyang sumbering urip, sing kasebut Sang Hyang Roh Suci.”
14. “Gusti Yesus iku uwis melekat ana atimu, lha yen Sang Hyang Roh Suci iku sebutan umum sing ora mengenal bangsa utawa dhuta.”
15. “Jane kowe kan butuh kunci iku tha? Gambaran iku ana temenan, mula kudu digugu, aja thingak-thinguk, mengko malah ucul.”
16. Pertanyaan tentang sanepa aksara Jawa:”Ka Ma Ba Tha Ra tegese ratu alam baka. Ga Da Sa Nya Ta tegese deduwekmu kang aji, kang kudu dipersembahkan nyang sing gawe urip. Iku nyawamu. Na La Pa Dha Nga Ja Wa tegese lebur ora katon cirine, ora katon ......... Dadi siji manunggal mulya. Ha Cha Ya ateges padha manunggal. Nalapadhangajawa Hachaya intine “jadilah garam dunia.”

Komunikasi rohani ini disudahi sekitar pukul 01.00 hari Jumat dan kami pulang ke rumah masing-masing setelah ditutup dengan doa.

Pengalaman 14 januari 2010

14 Januari 2010

Kamis malam itu aku, pak Pudjono, pak Sumeri, pak Sumadi, pak Siahaan berkumpul di rumah pak Mardayat. Aku sendiri baru pulang dari rapat mengajak pak Ichlas untuk ngobrol tentang pendirian gereja dan mencari tanah makam. Kemudian pak Ichlas pulang duluan. Yang jelas malam itu aku merasa kedinginan sekali dan merasa sakit masuk angin. Rasanya aku lebih banyak tidur bersama pak Siahaan karena menahan dingin dan sakit.

Berkisar pukul 23.00 pak Sumeri melihat simbul bunga mawar berwarna ungu masih ada daunnya. Hal tersebut diiyakan oleh pak Pudjono. Kami berdoa bersama mohon kehadiran Tuhan menemani kami yang sedang ngobrol rohani. Pak Pudjono mengatakan bahwa Tuhan Yesus berkenan menemani kami dan memberikan pengajaran.

Ajaran Tuhan Yesus malam itu antara lain :
1. Mawar wungu iku lambang Jawa kuna sing ateges kasugihan, rajabrana.
2. Berkenaan dengan perjalanan ziarah sembilan gua Bunda Maria, simbul anak domba dan tembok batu sewaktu di Cisantana Kuningan :”Tembok iku ateges ana halangan amarga lagi wiwit perjalanan. Lha yen anak domba iku dadi awal, mulabukaning ceritane lelakon.
3. Simbul grojogan banyu sing mili manduwur, yen ditutake terus bakal ketemu sumbere urip. Banyu kuwi lambang sumber kehidupan, lha yen banyu kang mili mandhuwur, kowe ya kudu ngetutake munggah, aja ngeli, mundhak kowe kesasar. Banyu kuwi among kanggo sing sowan wae
4. Babagan simbul lawang gedhe kang katutup Alkitab sing terbuka, iku maknane piwulang, pitulungan lan ganjaran uwis ana kono. Alkitab sing uwis kabuki dianggep wae yen kowe uwis nglakoni, lan saiki kari nurut munggah ben ora kesasar.
5. Simbul mawar ing bengi iki, ing sak kiwa-tengene dalan ana tancepan mawar abang. Wis, kowe mlakua terus turuten dalan kuwi. Saiki maware uwis dadi warna ungu, ateges yen lakumu rekasa ananging nyedhaki tekan. Nek uwis tekan, kuwi ayem. Jarak wiwit mawar abang tekan mawar wungu kuwi adoh banget, kang ateges kudu gelem nglampahi sengsara. Lha yen simbul mawar putih ing cedhake lilin, iku ateges yen pepadhang uwis nyata.
6. Simbul lawang gapura gedhe ukir-ukiran ana salibe, ana kono kowe nyuwun marang Gusti supaya dibukaki lawang. Terus piye carane ngetuk lawang kuwi? Gusti uwis kenal karo kowe, kowe tinggal halo-halo njaluk tulung. Gusti terus utusan kon mbukak lawang, Abraham sing arep mbukak.
7. Yang terlihat oleh pak Pudjono ketika pintu dibuka, seperti sesuatu warna halus putih roh Tuhan Yesus.:”Yen wis ketemu Gusti Yesus ya ndang cekelen, ben diuncalake menyang swarga. Ateges lawangmu uwis ketemu, peziarahanmu uwis tekan. Dadi yen dieling-eling ana mawar putih, abang lan wungu, iku tetenger kanggo kowe. Kanggo wong liya beda. Iki dalan sing cedhak.
8. Tentang Injil “mintalah maka akan diberi,” ora perlu njaluk, Gusti uwis pirsa sing kok goleki.
9. Pitakon-Ku:”Kena apa kowe nggoleki Aku?” Jawabane ana Alkitab; mula ana kene ora digambarake lawang swarga, ananging Gusti dhewe. Dudu lawang swarga sing dikunci, ananging kunci sing wis kok duweni.
10. “Banjur yen kowe menyang swarga, nyusul sapa?” Sing kok goleki ya uwong kang ditulungi Gusti.
11. ……….., cukup samene wae, kowe durung oleh ditambah, mengko kowe ndhak niteni uwong-wong sing ndherek Gusti apa ora. Sing penting lakonana dhisik, mengko kowe lak tekan. Keputusan munggah swarga utawa ngenteni lewat Aku.
12. Pak Pudjono menanyakan bahwa Bunda Maria naik ke surga bersama raganya, apakah kita diperbolehkan melihat Bunda di surga. :”Kuwi critane uwis beda, urusanmu durung rampung.”
13. Tentang doa untuk yang sudah meninggal bagi yang non katolik, dijawab :”Kowe amung nggiring lewat dalan sing kok karepake, ben bisa padha lakune sing mbok dongake lan lakumu. Donga sing tak ajarake ndhisik kuwi uwis nduduhake dalan, ananging sing mbok dongakake durung kenal tandha-tandha dalan kuwi, ananging ……., mula dongakna terus lan sebuten jenenge, titipna menyang sumbering urip, sing kasebut Sang Hyang Roh Suci.”
14. “Gusti Yesus iku uwis melekat ana atimu, lha yen Sang Hyang Roh Suci iku sebutan umum sing ora mengenal bangsa utawa dhuta.”
15. “Jane kowe kan butuh kunci iku tha? Gambaran iku ana temenan, mula kudu digugu, aja thingak-thinguk, mengko malah ucul.”
16. Pertanyaan tentang sanepa aksara Jawa:”Ka Ma Ba Tha Ra tegese ratu alam baka. Ga Da Sa Nya Ta tegese deduwekmu kang aji, kang kudu dipersembahkan nyang sing gawe urip. Iku nyawamu. Na La Pa Dha Nga Ja Wa tegese lebur ora katon cirine, ora katon ......... Dadi siji manunggal mulya. Ha Cha Ya ateges padha manunggal. Nalapadhangajawa Hachaya intine “jadilah garam dunia.”

Komunikasi rohani ini disudahi sekitar pukul 01.00 hari Jumat dan kami pulang ke rumah masing-masing setelah ditutup dengan doa.

Selasa, 19 Januari 2010

Pengalaman 18 Januari 2010

18 Januari 2010

Di rumah pak Pudjono bersama pak Sumeri dan pak Yohanes berempat denganku. Berkisar pukul 21.30 Tuhan Yesus terlihat sedang berdiri diatas laut sepertinya daerah Pelabuhan Ratu. Tidak tahu mengapa koq masih disana dan jam sudah menunjukkan 22.45. Yang kelihatan dari sore buah kelapa yang juga tidak hilang-hilang.

Tuhan, mengapa berada di Pelabuhanratu? Dan dijawab :“Mengko dhisik oleh-Ku njawab.” Kemudian sunyi sejenak dan diteruskan :“Padha ngenteni sedhelok, dongak-dongakno Aku lagi ngenteni pamilahing urip.”

Berkisar pukul 23.00 kami berdoa kepada Tuhan Yesus. Yang terlihat botol hijau berisi zat cair.

Simbul yang diberikan adalah tangga (andha). Kata-kata yang terdengar :“Uyah, uyah kajarah. Tegese beciking uwong dientek-entekke. Lakune uwong saiki mengkono. Jenenging uyah dijarah, rak uwis kebangeten. Lha yen njarah rajabrana kuwi umum. Yakuwi judhule ing bengi iki. Rada suwe ora apa-apa ya, lagi dibagi-bagi.” Yang kami jawab, Inggih Gusti.

Kami cukup dheg-dhegan karena sepertinya akan terjadi bencana besar di negara ini. Entah apa itu dari air ataupun api atau malah yang lainnya. Aku bertanya yang agak menjurus karena ingat doa pesan dari Vassula. Gusti, menapa wonten hubunganipun kaliyan donga ingkang dipun paringaken dumateng Vassula?

Jawaban yang kami terima :”Ana lan tegese malah luwih jero. Ana kene dibutuhke dongamu kang luwih, gen sedulurmu padha slamet.” (Aku semakin bergetar dalam hati, dengan membayangkan suatu kejadian yang dahsyat)

:”Dongane diawali nganggo: Gusti rawuha ana ing atiku;, Sauwise kuwi sebutna jenenge sing kudu dislametke, sing kudu ditulungi. Gusti nyuwun ndherek sedherek kita pun nami XXXXX taksih nyuwun gesang, taksih nyuwun slamet lan sakpiturute. Ambalana kaping telu. Muga Gusti ana ing atiku, dongaku tumama. Bahasa harian dongamu majas.”

Karena belum bisa membayangkan hal yang akan datang, kami berdoa untuk beberapa orang yang sedang sakit maupun membutuhkan bantuan yang lain, yang kami ingat saat itu.
Karena Tuhan Yesus sepertinya begitu jauh disana, maka kami ngobrol bahwa Dia tidak datang. Kemudian ada suara yang terdengar :”Gusti adoh ora apa-apa, sing penting atimu manteb.”

Karena ego kami maka pak Pudjono masih bertanya setengah menawar :”Gusti koq mboten ngutus para suci, Santo Petrus utawi santo Yusuf”? Segera muncul suara jawaban :”Ora usah diunek-uneke, ora apa-apa. Dongamu mau kurang cespleng. Ngene wae : Maria jabang bayine XXX, amarga Gusti manjing ana atiku.”

Kami berdoa kembali bagi yang telah kami doakan tadi. Kemudian pak Pudjono bertanya bagaimana tandanya kalu Gusti sudah manunggal bersama kami. Jawaban yang didengar :”Gusti manjing ana awakmu tandha-tandhane yen kowe dhredheg, apa maneh, luwih-luwih yen lambemu nganti ngewel. Paribasan kowe bisa mlumpat, mabur ngambang.”

“Ya kuwi, Gusti lagi perlu, kowe nyabang-nyabang wae. Sing jenenge nyabang ya mung oleh sethithik. Bengi iki kowe mung mikir lagi nambani uwong, ora mikir sing luwih jero.”

“Sedhela maneh bumi bakal kuwalik. Sing dhuwur, sing sugih bakal diobrak-abrik, direndhahake, dipojokake, digemujengke. Dina iki dina kang wigati kanggo kowe. Kowe ngerti yen arep ana bencana, wis tak paringi ngerti. Tandhane kowe ndhredheg. Becike sabara, sing penting ora keduwung. Sing ugal-ugalan bakal sirna, sing nampa upeti bakal dikuya-kuya. Sing nampa jejibahan bakal ditagih merga saka unine dhewe.”

”Larangan marang wong kang becik, unine mengkene : Dongaku kanggo anak-anakku, kabeh slamet. Kowe kudu mikir uwong liya uga. Tanganmu kuwi uwis dadi tangane Gusti, uwis diurapi, uwis kalebu tangan asta asih. Tangan asta menang kumala. Tangan kang andarbeni wuwujudan nyata, wewujudan kasih, dumunung ing donya. Dadi aja nganti dianggo sembarang nyekel. Arep nyuwun apa maneh saliyaning tangan?”

Kemudian aku berkata bahwa memohon untuk mulut kami yang masih sering ngomong seenaknya. Dan dijawab :“Luwih apik Aku ngresiki pikiran ketimbang ngresiki cangkem, sebab akehing perkara saka pangothak-athiking pikiran, pengothak-athike niyat, pengothak-athiking jangka. Mula pikiran wae sing tak resiki. Ya wis menenga, mengko yen Gusti manjing rak ndalan”

“Iki ana dahana mulat, ana kidul kulon, mula Gusti jumeneng ana kene.”
Wonten laut utawi dharat Gusti? Kemudian dijawab :”Yen ana laut ora tak parani. Kowe yen duwe sedulur ana kana, kandhanana kon mlayu. Ben braja ora nyamber.”
Kinten-kinten benjang menapa Gusti? :”Ya, ya bar-bar Paskah, April mburi.” Menapa mboten saged dipun cegah ta Gusti? Tidak ada jawaban yang terdengar.

Aku bertanya apakah masih di Indonesia atau bisa daerah atau pulau lain, dan dijawab :“Dhaerahe isih kejangkau menungsa.”

“Kudune bengi iki sing kok dongakake paling ora sepuluh ora mung lima.”

Aku mencoba menulis nama-nama yang perlu didoakan antara lain :Andi/Edhi, Wahyuni Sardiman, Ny henny jack, bu Surbakti, Mardayat, nya Jaelani, ny. Sinaga, Rudolf, sugimin, ny. Yosef Batafor, Jack Hallan, Imas Kartini, pak Yono, bu Hadi, bu Linus, ibunya Simarmata., ny Sihombing.

Pukul 01.00 yang terlihat seperti sinar kuning di selatan, kemudian sinar tersebut berjalan ke barat seperti simbul bencana. :”Ana wong klelep pitungpuluh.”
Kami mengucap syukur dan berterima kasih dan mulai gobrol santai membahas apa yang telah kami terima. Kemudian terlihat seperti pyramid di atasnya ada bulan sabit, terlihat orang gundul. Bulan sudah mulai hilang, kemudian ada seperti lepek berlilin dan anak kecil telanjang yang sering menolong. Kemudian terlihat seperti rumah orang irian dari rumbia. Setelah itu terlihat payung ,dibawahnya buaya menganga mulutnya.

UMI : Union Mission Image = kawulane Gusti padha ngumpul teka (hal ini berhubungan dengan group pak Pudjono di Yogya dan akan diberi nama UMI, bentuk U-nya hampir mirip piala karena seperti ada kakinya)

01:20 terlihat seperti orang laki-laki pakai bebetan beskap putih. Pangeran Wira Murti, babagan Dhaha. Tegese ungguling prajurit kang menang. Wira iku prajurit, Murti iku aji. Prajurit kang mumpuni.

Kemudian hilang dan muncul anak kecil telanjang kembali. :”Jenengku jabang bayine dhewe-dhewe.” Terus niat ingsun :”Sang Hyang Suksma metua, ana para gawe.” Hal ini berhubungan dengan pak Sumeri yang ingin belajar membantu orang lain dengan bantuan rohnya pribadi, namun cukup melelahkan.

Berkisar pukul 03.00 kami pamitan pulang.